بانگ دربانگ خروسان میخوانند

                                                        تا دوردستهای گمان                                                           

اما درین پهنه ماسه و شوراب روستایی نیست

روز است که دیگرباره بازمیگردد

یادآور سلام و سبزه و آب

و تحقیری

که هرسپیده دم از نو اختراع میشود

در تجربه گریان همیشه.